6/2/11

Ο υδρολογικός κύκλος του νερού

Ο υδραυλικός κύκλος, ή αλλιώς ο κύκλος του νερού, περιγράφει την κυκλοφορία του νερού στην επιφάνεια της Γης, καθώς και κάτω και πάνω απ αυτή.
Το νερό της Γης είναι πάντα σε κίνηση και πάντα σε αλλαγή, από την υγρή μορφή στην αέρια ή σε πάγο ξανά και αντίστροφα.
Ο κύκλος του νερού λειτουργεί εδώ και
 δισεκατομμύρια χρόνια.
Η ζωή στη Γη εξαρτάται από τον υδρολογικό κύκλο, αλλά εξαρτάται και από την Καθαρότητά του.
Ο υδραυλικός κύκλος δεν έχει αρχή, αλλά είναι βολικό να ξεκινήσει κανείς απ τη θάλασσα.
Ο ήλιος, που κινεί τον κύκλο του νερού, θερμαίνει το νερό στη θάλασσα, το οποίο εν μέρει εξατμίζεται και ανυψώνεται με τη μορφή ατμού στον αέρα.
Νερό εξατμίζεται ακόμα από τις λίμνες, τα ποτάμια και το έδαφος.
Η διαπνοή των φυτών είναι μια ακόμα λειτουργία που αποδίδει υδρατμούς στην ατμόσφαιρα.
Ανοδικά ρεύματα αέρα ανεβάζουν τους υδρατμούς στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, όπου λόγω χαμηλότερης θερμοκρασίας, ένα μέρος τους συμπυκνώνεται και σχηματίζει τα σύννεφα.
Τα ρεύματα του αέρα κινούν τα σύννεφα γύρω απ την υδρόγειο.
Παράλληλα τα σταγονίδια νερού που σχηματίζουν τα σύννεφα συγκρούονται και τελικά πέφτουν απ τον ουρανό ως κατακρημνίσματα, η συχνότερη μορφή των οποίων είναι η βροχή.
Μια μορφή κατακρηνίσματος είναι το χιόνι, το οποίο όταν συσσωρεύεται σχηματίζει πάγους και παγετώνες.
Σε σχετικά θερμότερα κλίματα, όταν έρχεται η άνοιξη, το χιόνι λιώνει και το ξεπαγωμένο νερό ρέει, σχηματίζοντας την απορροή από λιώσιμο του χιονιού.
Η μεγαλύτερη ποσότητα κατακρημνισμάτων πέφτει απευθείας στους ωκεανούς.
Η μεγαλύτερη ποσότητα της επιφανειακής απορροής μεταφέρεται στους ωκεανούς από τα ποτάμια, με τη μορφή ροής σε υδατορεύματα.
Η επιφανειακή απορροή μπορεί ακόμη να καταλήξει στις λίμνες, που αποτελούν, μαζί με τους ποταμούς τις κυριότερες αποθήκες γλυκού νερού.
Επιπλέον, κάποιες ποσότητες διαπερνούν το έδαφος με τη λειτουργία της διήθησης και σχηματίζουν το υπόγειο νερό. Μέρος του νερού αυτού μπορεί να ξαναβρεί το δρόμο του προς τα επιφανειακά υδάτινα σώματα (και τους ωκεανούς) ως εκφόρτιση υπόγειου νερού.
 Όταν βρίσκει διόδους προς την επιφάνεια της γης εμφανίζεται με τη μορφή πηγών.
Ένα άλλο μέρος του υπόγειου νερού πηγαίνει βαθύτερα και εμπλουτίζει τους υπόγειους υδροφορείς, οι οποίοι μπορούν να αποθηκεύσουν τεράστιες ποσότητες νερού για μεγλα΄λα χρονικά διαστήματα. Ακόμα και το νερό αυτό όμως συνεχίζει να κινείται και με τη πάροδο του χρόνου μέρος του ξαναμπαίνει στους ωκεανούς όπου ο κύκλος του νερού "τελειώνει" ....και "ξεκινάει"